|
 |
De eendaagse wedstrijd in het noorden van Frankrijk
staat bekend als de "Hel
van het Noorden", omdat een belangrijk deel van
de koers wordt verreden over de kasseistroken die
karakteristiek zijn voor dit gebied. De omschrijving
"Hel van het Noorden" werd het eerst in 1919 gebruikt
door een journalist die de eerste editie na de Eerste
Wereldoorlog volgde en diep onder de indruk was van de
oorlogsverwoestingen in Noord-Frankrijk. Afhankelijk van
de weersomstandigheden zijn deze stroken ofwel stoffig,
ofwel uiterst glad.
De textielfabrikanten Theo Vienne en Maurice Perez
organiseerden deze wedstrijd voor het eerst in 1896 en
met uitzondering van de beide wereldoorlogen is de
wedstrijd sindsdien elk jaar verreden. Tegenwoordig is
de organisatie van de wedstrijd in handen van de Société
du Tour de France, die ook de Ronde van Frankrijk
organiseert.
Oorspronkelijk liep de wedstrijd van
Parijs naar
Roubaix, een
voorstad van Lille. Vanwege de grote afstand werd de
startplaats noordwaarts verlegd. In 1968, onder leiding
van Jean Stablinski, werd de startstreep voor het eerst
getrokken in Compiègne,
dat zo'n 80 km ten noorden van Parijs ligt. De finish is
traditioneel op de wielerbaan van Roubaix, waar de
renners nog anderhalve ronde moeten afleggen.
Parijs-Roubaix kreeg zijn reputatie van kasseienkoers
pas na de Eerste Wereldoorlog. Kasseien waren weliswaar
niet onbekend in dat gebied, maar voor die tijd werd er
nog veel gereden over stoffige wegen, gemaakt van puin
en grind. Nadat veel van die wegen in de Eerste
Wereldoorlog kapot geschoten waren, werden ze hersteld
met kasseien.
Vanaf de jaren zestig zijn veel van die kasseien weer
verdwenen onder een laag asfalt, maar ze hadden
inmiddels zo'n eigen karakter aan Parijs-Roubaix
gegeven, dat de organisatie haar best doet in de
omgeving originele kasseistroken te vinden en ze zo
mogelijk als erfgoed te laten beschermen.
Tegenwoordig moeten de renners elk jaar over meer dan 50
kilometer kasseien rijden. Bekende kasseien-stroken zijn
het Bos van
Wallers-Arenberg,
Pevelenberg en de
Carrefour de l'Arbre.
Belangrijk : Het zijn
deze moeilijke kasseistroken van Parijs-Roubaix die
potentiële deelnemers kunnen doen afschrikken. Wij
willen deze angst wegnemen door het aanbieden van een
alternatieve route over goed geasfalteerde wegen. U zelf
kunt bepalen of u kiest voor het echte Parijs-Roubaix
parcours met kasseistroken of toch liever de voorkeur
geeft aan de gemakkelijkere variant over glad asfalt. |
|
|
|
|
|
91 km |
|
161 km |
|
1ste deel Parijs-Roubaix |
|
|
121 km |
|
2de deel Parijs-Roubaix |
|
|
126 km |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
